biblioteka legionistow...

[Malakhai]

Napiszcie tytuly/sagi ktore zrobily na was najwieksze wrazenie i ktore sa godne polecenia. Na dzien dzisiejszy moja top lista wyglada tak:

1. Terry Goodkind - 'Miecz prawdy'
2. Robert Jordan - 'Kolo czasu'
3. Donaldson, Stephen R. - "Kroniki Thomasa Covenanta Niedowiarka"
4. George R. R. Martin - "Pieśń Lodu i Ognia"
5. Clive Cussler - wszystko (nie fantastyka)

Oprocz powyzego czytalem duzo innych rzeczy, ktore bardzo mi sie podobaly. Prawda jest taka, ze zalozylem ten topic zeby znalezc cos nowego. Inspirowany nickiem zony Gerda kupilem 3 tomy Achaji. Pierwszy tom byl super. W 2gim pominalem czesc zwiazana z czarodziejem a w 3ciej poprostu utknalem w polowie hehe

[Helevorn]

1. Piekara - Wszystko o Mordimerze, Świat jest pełen chętnych suk, Przenajświętsza Rzeczpospolita, i ogólnie wszystko co mozna dostac.
2. Grzedowicz - Pan Lodowego Ogrodu 1,2. Popiół i kurz.
3. King - Mroczna wieża 7 tomów.
4. Magdalena Kozak - Nocarz, Renegat, Nikt.
5. Dragonlance - co w łapy wpadnie to czytać (autorow nie pamietam )

Miecz prawdy i Piesń Lodu i Ognia bardzo dobre, Jordan mi nie przypadł do gustu.

[Marduk]

Konrad

[Kasjusz]

1. "Diuna" Franka Herberta - kawał dobrej sf.
2. "Gra Endera" Orsona Scotta - polecam.
3. "Paragraf 22" Josepha Hellera - Dla miłośników paradosku i ironi... po prostu świetna książka.
4. "Ja Klaudiusz" Roberta Gravesa. Ledwo ją skończyłem, miejscami zasypiałem z nudów
5. "Kroniki Amberu" Rogera Zelazny - Bodajże jakieś 10 tomów.

[Nijel]

Gra Endera" Orsona Scotta - polecam - cudowne wręcz ale tylko pierwsza część każda kolejna to porażka

Piekara i jego cykl o Mordimerze - bardzo bardzo fajne polecam

Dragonlance - bardzo fajna saga

Terry Goodkind - 'Miecz prawdy' - nie polecam, chyba, że ktoś lubi czytać jak główny bohater wiecznie obrywa po dupie.

Najbardziej ukochany mój - Terry Pratchett - wszystko polecam jak leci

William King - opowieści o Gotreku i Felixie - wszystko obowiązkowe dla graczy Młotka i nie tylko

[Nethar]

G. Cook - Czarna Kompania
W. Gibson - Neuromancer, Mona Liza Turbo i inne
D.Edigins - Belgariad ( 5 szt. ), Malorea ( 5 szt. ), Elenium ( 5 szt. ) Tamuli ( 3 szt. )
Forgoten Realms - wszystko co wpadnie w łapki
R. Zelazny - wszystko co sie znajdzie
Danikena - wszystko co sie znajdzie

[Mezt]

Robert Jordan - "Kolo czasu"
George R. R. Martin - "Pieśń Lodu i Ognia"
Jacek Piekara - Cykl o Mordimerze Madderdinie
Franka Herberta - "Diuna" klasyk!
Terry Pratchett - wszystko, podbnie jak Nijel polecam, zwłaszcza cykl o straży.

Amnel wczesniej wymienił Achaję, niestety 1 tom jest super, potem już niestety coraz gorzej. Takie szybkie i lekkie czytadło.
Jakoś nie zauważyłem żeby ktoś wymienił Jarosława Grzędowicza i jego cyklu "Pan Lodowego Ogrodu", takie fantasy przeplatane sf. Dobra lektura którą zresztą polecam.

[Malakhai]

Sluchajcie a moze ktos z was chcialby sie pozbyc tych ksiazek za rozsadna cene bo im zalegaja?

Ja wlasciwie zaczalem od Drgonlanca, super! Mam nadzieje, ze kiedys uda mi sie uzbierac wszystko co wyszlo.

Nijel w 'Mieczu Prawdy' becki jakie zbiera Richard to jeszcze nic w porownaniu do Thomasa Covenanta, ten to dopiero mial przechlapane hehe (PS wlasnie niedawno wyszedl ostatni tom 'Miecza prawdy' mam nadzieje, ze wkoncu wszystko sie ulozy bo on dobry chlopak byl i malo pil : )

[Nijel]

Mnie osobiście obrzydził Miecz Prawy wiem jak się saga kończy, ale dla mnie coś nie tak z autorem jeśli głównego bohatera zamęcza psychicznie i fizycznie przez kilka tomów. Opisy jego męczarni to 80% oraz 18% normalne i 2% jak niby tak jakiś sukces osiąga, ale tak naprawdę to nie ma sensu. Ale kazdy lubi co lubi..

Sluchajcie a moze ktos z was chcialby sie pozbyc tych ksiazek za rozsadna cene bo im zalegaja?

Ja wlasciwie zaczalem od Drgonlanca, super! Mam nadzieje, ze kiedys uda mi sie uzbierac wszystko co wyszlo.

Nijel w 'Mieczu Prawdy' becki jakie zbiera Richard to jeszcze nic w porownaniu do Thomasa Covenanta, ten to dopiero mial przechlapane hehe (PS wlasnie niedawno wyszedl ostatni tom 'Miecza prawdy' mam nadzieje, ze wkoncu wszystko sie ulozy bo on dobry chlopak byl i malo pil : )

[Ezin]

tylko sie nie smiac prosze , chcialbym zaczac sobie czytac lore mlotka, a takze nadrobic troche jesli chodzi o literature dd, fantasy. Od czego zaczac? Licze na szybka pomoc bo jutro cos sobie na droge musze kupic.

[Daneth]

erm.... zdaje sie, ze gdzies juz takie pytanie widzialem.... i bylo z roznych stron wiele propozycji... tylko nie pamietam watku... zdaje sie ze moze on lezec gdzies w zamknietej dla ludzi z zewnatrz czesci forum...

[Plutonka]

Na zlocie troche gadalam o ksiazkach, napisze tutaj dokladniej o ktorych:

Jose Carlos Somoza
Czytalam wszystkie pozycje i wszyskie mogę polecić przyszlym fanom, z zaznaczeniem, ze nie podchodzą one pod jeden gatunek i znacznie się od siebie różnią.
Moje ulubione:
- Klara i półmrok
- Jaskinia filozofów
- Trzynasta dama
- Zygzak

Somoza pisze książki krwawe oraz przesycone erotyzmem, jednocześnie poruszając bardzo ciekawe problemy - jak np. pytanie o granicę sztuki, czy bawiąc się samą literaturą (Jaskinia filozofów).

Haruki Murakami
W sumie, jak wyżej - też czytałam każdy tytuł i o każdy można mnie pytać. Warto sobie zerknąć na wiki i o nim poczytać, żeby jakoś chronologicznie czytać jego ksiązki. W jego przypadku trudno po prostu wybrać jakąś pozycję, osobiście uważam, że
Przygoda z owcą
będzie odpowiednia.
Powieści Murakamiego generalnie są ksiązkami obyczajowymi, chwilami jednak spotkać się w nich można z elementami realizmu magicznego, lub nawet sci-fi (Koniec świata i Hard-boiled wonderland).
Nieważne jednak do jakiego gatunku sie zaliczają, traktują o samotności we współczesnym świecie, rozumianej nie dosłownie, lecz jako organiczną wręcz niemożność do nawiązania stałych, głebokich relacji miedzyludzkich. Być może brzmi to odstęczająco, ale naprawdę można się w tych utworach zakochać. Nie dadzą nam odpowiedzi o sens życia, ani nie nazwą z dużej litery zjawisk, z którymi i tak spotyka się każdy (jak czynią powieści Coelho, he he he), ale dzięki wspaniałej narracji przeniosą nas w egzotyczne dla nas społeczeństwo, pełne norm i przesądów, z którymi nigdy nie mieliśmy do czynienia oraz pozwolą nam poznać bohaterów, którzy są świetnie skonstruowani.

[Szept]

i przygodę z Somoza mam zacząć od:
- Zygzak?
S.

[Plutonka]

Zygzak jest 'lekki' - to po prostu thriller, ktory sie fajnie czyta. Takze dobry na poczatek. Za najlepsza pozycje uwazam Klarę i półmrok i ten tytul tez bylby dobrym otwarciem. 'Klara' imho lepiej prezentuje to, na co Somozę stać.

[Szept]

oki doki to co mówiłaś na zlocie zaintrygowało mnie.
wiec się skusze.
S.

[Plutonka]

Pamietam, ze Ty, Szept, albo Rouland, zadaliscie mi pytanie, co tak wlasciwie niemoralnego jest w ogladaniu obrazow przeszlosci, ktorego podejmuja sie bohaterowie 'Zygzaka'. Nie bardzo sie czulam na silach to tlumaczyc, ale moze to zrobie, zeby zachecic jeszcze bardziej.

'Zygzak' jest thrillerem i mozna go traktowac tylko i wylacznie jako powiesc sensacyjna. Ociera sie jednak takze o pare innych spraw - jedna z nich jest pytanie o granice poznania, czyli po prostu o moralnosc w nauce. Ale mnie osobiscie najbardziej podoba sie jeszcze inna warstwa tego utworu - a mianowicie rozwazania o czasie.

Kiedy fizycy decyduja sie na eksperyment pozwalajacy im 'otwierac' kanal pomiedzy terazniejszoscia i przeszloscia, aby pochwycic jej obraz, wiekszosc z nich jest tym szalenie podekscytowana i nie widzi w tym zadnego problemu. Jedynie jednego z nich wizja ta przeraza. Dlaczego? Swoimi zmyslami jestesmy w stanie doswiadczyc 4 wymiarow - 3 przestrzennych i jednego czasowego. Wszystkie razem pozwalaja nam zaistniec w sensie fizycznym, ale to czas - tylko czas - daje nam mozliwosc zaistnienia jako czlowiek w sensie metafizycznym. To czas jest srodowiskiem, w ktorym przechodzimy cykle nauki, winy oraz kary, w ktorym sie rozwijamy lub degenerujemy - i pod tym wzgledem czas jest święty, natomiast wszelkie proby zlamania jego porzadku sa świętokradztwem.
Ów fizyk, ktory nie zgodzil sie na eksperymenty zauwazyl, ze Bóg nie po to wygnal nas z Raju stawiajac na straży anioły, abyśmy tam wracali. Oczywiście nikt z nas nie doswiadczyl biblijnego Edenu, ale prawie każdy z nas przezyl takie chwile, ktore stanowią nasz własny, intymny Raj, zwykle bardziej nawet pożądany niż ten, w którym mieszkali Adam i Ewa. I nie możemy do nich wracać - przeznaczeniem człowieka jest owe 'raje' budować i tracić, ale nigdy nie możemy ich odzyskać.

Poniewaz czlowieczenstwo zyskujemy dopiero dzieki zaistnieniu w Czasie, nikt z nas nie jest w pelni czlowiekiem w ułamku sekundy. W zwiazku z tym, naukowcy operujacy na najmniejszych stosowanych w fizyce jednostkach, po drugiej stronie 'struny' cząsteczek mogą znalezc wszystko, ale na pewno nie czlowieka.

I to by bylo na tyle.

[Querulous]

Mimo wszystko zacznę od polecenia Trylogii Mrocznego Elfa i Trylogii Doliny Lodowego Wichru* i jeśli się spodoba - dalsze serie dotyczące Drizzta oraz później, Jarla i Artemisa.
Jeśli ktoś lubi świat FR to książki czyta się naprawdę świetnie. Nie jest to coś `ambitnego`, czysta rozrywka ale naprawdę polecam. Kiedyś dostępne z marszu w Empiku teraz trzeba poszperać.

*można zacząć od dowolnej trylogii.

Polecić też mogę cykl książek o Koniaszu autorstwa Miroslava Žambocha.
Naprawdę ciekawa postać chociaż autor zaczynał już odpływać w późniejszych tomikach.

Jako, że niedługo Slayer zawita w WAR to można spróbować przeczytać "Zabójce Trolli" ze świata Warhammera chociaż - jest naprawdę beznadziejna* wg mnie, NIE KUPOWAĆ, pożyczyć jak ktoś ma ;)

* nie mogę się wciągnąć, idzie mi jak krew z nosa

[Sexton]

Polecam "Malazjańską Księgę Poległych" Eriksona. Facet zna się na pisaniu, strategii i militarystyce a dodatkowo stworzył świat pełen intryg, bóstw, magii i heroicznych czynów. Nie brakuje też realistycznych opisów.
Krótko, lepsze od "Koło Czasu", gorsze od "Diuna"

1. Herbert (Diuna), Zelazny (Amber + reszta), O.S.Card (Ender +reszta), W. Gibson, G. Cook - Czarna Kompania, Lem ......
2. Erikson, Malazan book of the fallen
3. Jodan, Koło Czasu
4. R. R. Martin
5. Forgotten Realm, ale tylko w po angielsku, bo nasze przekłady są marne.
6. Polska fantastyka: J. Sobota, Kres, Oramus, Parowski itd

Z klasyką się nie dyskutuje, tylko czyta od deski do deski.
Za duzo żeby wszystko wymienić a i mało czasu na rozpakowywanie pudeł z moją i ojca biblioteczką.
Zresztą kiedyś były ine czasy i dostęp do książek był marny. Brało się wszystko co pod ręką i potem selekcjonowało.
Teraz jest dużo pozycji marnych, nastawionych na lekkie jednorazowe czytanie.
Szkoda